Kochany i nienawidzony. Dramat życia i śmierci twórcy "Krzyżaków"

Aleksander Ford zadebiutował jako reżyser filmów dokumentalnych w 1928 r. Dwa lata później był współzałożycielem Stowarzyszenia Miłośników Filmu Artystycznego "Start". Po 1939 roku znalazł się w ZSRR. W 1943 r. współorganizował Czołówkę Filmową 1 Dywizji WP im. Tadeusza Kościuszki, przekształconą później w Wytwórnię Filmową WP. Ford był bardzo skomplikowaną osobowością. Budził kontrowersyjne opinie. Jedni uwielbiali go za życzliwość, serdeczność inni za umiejętność pracy z aktorami. Inni widzieli w nim osobę pamiętliwą, nadmiernie dbającą o swoje interesy. O Aleksandrze Fordzie opowiadają ludzie, którzy go znali prywatnie i zawodowo, najbliżsi i dalsi znajomi m.in. żona Elinor, córki Konstancja i Justyna, syn Roman, a także Stanisław Różewicz, Jerzy Stefan Stawiński, Kazimierz Kutz i inni.