Więzień labiryntu

Pewnego dnia nastoletni Thomas budzi się w windzie, która powoli zmierza w górę. Trafia do miejsca zwanego Strefą. To ogromna polana ogrodzona betonowym murem. Chłopiec niczego nie pamięta. Nie ma pojęcia, kim jest, skąd pochodzi ani jak się tu znalazł. Spotkanie z rówieśnikami uświadamia mu, że również ich wspomnienia zostały wymazane. Każdego ranka ściany muru się rozsuwają, otwierając labirynt, który zamyka się o zachodzie słońca. Co miesiąc pojawia się tu nowy przybysz. Ustalony porządek Strefy zostaje zburzony z chwilą, gdy pasażerką windy okazuje się Teresa - pierwsza dziewczyna w małej społeczności nastolatków. Każdy z towarzyszy niedoli ma wyznaczoną rolę i przestrzega ustalonych reguł. Zwiadowcy próbują poznać budowę labiryntu, który zmienia się każdej nocy. Walczą z czasem i pokonują jak najdłuższe trasy, póki nie zapadnie zmrok. Wówczas ściany się zamykają, a Bóldożercy wychodzą ze swoich kryjówek. Mimo że Thomas jest przez innych nazywany żółtodziobem, labirynt oraz Strefa wydają mu się znane. W jego pamięci kryje się klucz do rozwiązania zagadki miejsca. Łączy go również szczególna więź z Teresą.